Процесуална легитимация (надлежна страна)
1. Въпросът за правното значение на ПЛ с спорен. Според Силяновскн ПЛ не с процесуална предпоставка и ако тя липсва, съдът отхвърля иска с решение по същество. Според Сталев ПЛ е положителна, абсолютна процесуална предпоставка и ако тя липсва, искът се отхвърля като недопустим. ПЛ обуславя допустимостта на иска. Друга е материалноправната легитимация (титулярството па гражданското ИО)
– тя обуславя основателността на иска.
Ако възприемем втората концепция, ПЛ е принадлежността на правото на иск, т.е. процесуално легитимирано е лицето, което има право на иск (ПИ). Легитимирана страна п надлежна страна са синоними.
2. Кой има ПИ? – чл.97 ал.1 и косвено чл. 15 ял.2:
а) Типичното ПИ е защита на свои права и произтича от принадлежността на материалното право, засегнато от правния спор. С право на иск се ползва лицето, чието право е накърнено от правния спор. Такова право имат и двете страни.
ПЛ се определя въз основа на правното твърдение на ищеца -заявеното от него спорно право обуславя както ПЛ на ищеца, така и ПЛ па ответника.
Значение на ПЛ – абсолютна процесуална предпоставка, за която съдът следи служебно.
б) Нетипичното ПИ е изключение.То принадлежи на други лица, които не са носители на правото – предмет на спора. Това са процесуалните субстнтуенти, конто от свое име имат право на иск за чуждо право. В такива случаи служебно се привлича и лицето, което е носител на спорното право.
Възможна е съвместна ПЛ – правото па иск принадлежи на няколко лица – налице е задължително другарство.